اغتشاشات عراق

شبی که گذشت، شب رقص و پایکوبی فتنه گران عراقی بود. در شب شهادت امام حسن و پیامبر اکرم مثل بی حرمتی‌هایی که فتنه گران ایرانی در سال ۸۸ مرتکب شدند.

نکته‌ای که در این میان مهم است، یک کاسه نکردن کل‌مردم عراق با فتنه گران است. نباید تمام این اغتشاشات اخیر را به کلیت مردم عراق نسبت بدهیم. چرا که برای ما هم که کشوری با سابقه انقلاب بودیم اتفاق افتاد.

وسام العلیاوی یکی از رهبران عصائب اهل حق که علیه داعش جنگیده بود و هنوز هم می‌توانید صدای لبیک یا حسینش را بشنوید، خودش و برادرش، جعفر و همراهانش در آمبولانسی که متوقف شده بود زیر دست و پای فتنه گران به شهادت رسیدند و بعد همراه با ماشین آمبولانس به آتیش کشیده شدند.

این آمبولانس مرا یاد آمبولانس شهید سید علیرضا ستاری می‌اندازد؛ وقتی که می‌خواست ۵ پاسداری را که روی زمین افتاده بودند نجات بدهد، با میلگرد به سرش زدند و جمجمه‌اش از ۳ جا شکست.

پای سازمان مجاهدین و نیروهای باقی مانده بعثی جهت براندازی در میان است. همچنین در این میان سناریویی شبیه سناریوی ندا آقا سلطان در حال اجراست.

اغتشاش گران به کنسول گری ایران در نجف حمله کرده‌اند و شعارهایی ضد ایران و قاسم سلیمانی داده‌اند.

سلاح‌های زیادی هم به دست اماراتی‌ها و عربستانی‌ها به اغتشاشگران رسیده است و جالب‌تر این که کلمه #العراق_ینتفض در عربستان ترند شده است.