قالب وبلاگ را عوض کردم به یک دلیل و به شما نمی‌گویم چرا و آن یک دلیلِ دیگر دارد که این یک را خواهم گفت. این آن است که این همان. یک لحظه.
چون اگر بگویم چرا! شما هم می‌روید و این قالب را انتخاب می‌کنید و آن وقت بنده از حسادت می‌ترکم.
حملۀ گوگلی‌ها برای دو پست "نقد تب مژگان" و "روح الله مؤمن نسب" با همکاری قوانین رئالیستی خلقت من را به این سمت سوق داد که کمی شخصیت داشته باشم و مثل آدم بزرگ‌ها وبلاگ بنویسم و یک طوری بنویسیم که از اسرائیل ورودی گوگل داشته باشیم و فحشِ خانوادگی عبری از ارتدوکس‌ها و کابالیست‌ها بخورم. یک طوری که انگار دارم کتاب‌های 6000 سال آیندۀ را تحریر می‌کنم.
هدفم را آن قدر برده‌ام بالا که وقتِ طفل بازی پیدا نمی‌شود و این جا در این مکان برای بار سوم می‌پیچم تا تاریخ هم بپیچد.
پستِ قبلی شهید نشه، خودش یک لیست فیلمه.
درباره این سایت